Jevgenij Prigožin (62), šef ruske privatne plaćeničke vojske Vagner grupe, postao je istaknut nakon što je preuzeo sve vidljiviju ulogu u ratu u Ukrajini, gdje su se njegovi plaćenici borili u korist Moskve nakon što su regularne trupe pretrpile teške poraze i izgubile teritoriju koju su osvojile na početku rata.
Prigožin je taj trenutak trijumfa pretvorio u priliku da samo nekoliko dana kasnije optuži rusko vojno rukovodstvo da je odgovorno za neuspjehe u Ukrajini, nešto što samo nekolicina odabranih može javno da uradi bez osvete Kremlja, piše “Al Jazeera”.
Neprekidna svađa sa Ministarstvom odbrane Rusije dostigla je nove visine kada je lider Vagnera izjavio da su njegovi borci prešli iz Ukrajine u ruski pogranični grad Rostov na Donu – i da će se boriti protiv svakoga ko pokuša da ih zaustavi.
Šef Vagnera je takođe doveo u pitanje zvaničnu verziju Kremlja zašto je Rusija napala Ukrajinu.
“Ministarstvo odbrane pokušava da prevari društvo i predsednika i ispriča nam priču o tome kako je došlo do lude agresije iz Ukrajine i da su planirali da nas napadnu sa celim NATO-om”, rekao je Prigožin u video snimku koji je objavila njegova pres služba na Telegramu.
U hitnom televizijskom obraćanju, ruski predsednik Vladimir Putin rekao je da Vagnerova oružana pobuna predstavlja izdaju i da će svako ko je uzeo oružje protiv ruske vojske biti kažnjen.
Provokacija je uslijedila dan nakon što je Prigožin optužio ministra odbrane Sergeja Šojgua da je naredio raketni napad na Vagnerove kampove u Ukrajini, ubivši “ogroman broj” boraca.
Kako je počeo njegov uspon?
Prigožin je 1981. osuđen za pljačku i napad na 12 godina zatvora. Nakon puštanja na slobodu, otvorio je restoran u Sankt Peterburgu 1990-ih.
U tom svojstvu je upoznao Putina, tada zamjenika gradonačelnika.
Iskoristio je tu vezu za razvoj ugostiteljskog posla i dobio unosne ugovore sa ruskom državom zbog kojih je dobio nadimak “Putinov kuvar”. Kasnije se proširio na druge oblasti, uključujući medije i internet “fabriku trolova” koja je dovela do njegove optužnice u SAD za mješanje u predsjedničke izbore 2016. godine.
Svojevremeno je Prigožin priznao osnivanje, vođenje i finansiranje kompanije Vagner.
Rekao je da je imao 50.000 ljudi na raspolaganju “u najboljim vremenima”, sa oko 35.000 na prvim linijama u svakom trenutku. Nije rekao da li ovi brojevi uključuju osuđenike, ali je poznato da je obilazio ruske zatvore da bi regrutovao borce, obećavajući pomilovanja ako prežive pola godine na frontu sa Vagnerom.
Zašto je Prigožin postao istaknut?
Prigožinovo lice sa ožiljcima, obrijana glava i neravni zubi umrljani duvanom postali su široko prepoznatljivi, kao i njegov rečnik pun psovki.
Ankete pokazuju da je postao peta najprepoznatljivija ličnost poslije Putina, premijera Mihaila Mišustina, ministra spoljnih poslova Sergeja Lavrova i ministra odbrane Sergeja Šojgua.
On se politički pozicionirao među konzervativnim Rusima koji poštuju sovjetskog lidera Josifa Visarionoviča Staljina i žele da pobijede u ratu u Ukrajini, bez obzira na sve.
“Drug Staljin je bio potpuno u pravu”, rekao je Prigožin u maju, hvaleći smrtnu kaznu za vojnike i zvaničnike koji “ne uspiju” da podrže posrnule ratne napore.
Takav zakon bi bio sličan Staljinovoj politici iz Drugog svjetskog rata.
Prigožin je takođe rekao da će nakon gubitka desetina hiljada plaćenika u istočnoj Ukrajini, njegova grupa Vagner morati da regrutuje još ljudi i da se “transformiše u vojsku sa ideologijom”.
Nekim spoljnim posmatračima, Prigožinova transformacija može biti dio plana Kremlja za prenos moći u slučaju kolapsa sličnog “nemirnim vremenima” između smrti cara Ivana Groznog i uspona dinastije Romanov pre četiri vijeka.
Šta je Vagner grupa?
Prigožinova jedinica je dobila ime Vagner po nadimku svog prvog komandanta Dmitrija Utkina, potpukovnika specijalnih snaga ruske vojske u penziji. Ubrzo je stekla reputaciju brutalnosti i nemilosrdnosti.
Vagner je prvi put viđen u akciji u istočnoj Ukrajini ubrzo nakon što je tamo izbio sukob u aprilu 2014, u nedeljama nakon ruske aneksije Krima.
Dok je podržavala pobunu u Donbasu, istočnom industrijskom srcu Ukrajine, Rusija je negirala da tamo šalje svoje oružje i trupe. Angažovanje “privatnih izvođača” u borbama omogućilo je Moskvi da zadrži određeni stepen poricanja.
Vagnerovo osoblje je takođe raspoređeno u Siriji, gde je Rusija podržala vladu predsjednika Bašara el Asada. U Libiji su se borili zajedno sa snagama odmetnutog komandanta Kalife Haftara. Takođe se vjeruje da grupa djeluje u Centralnoafričkoj Republici i Maliju.
Prigožin je navodno iskoristio Vagnerovo raspoređivanje u Siriji i afričkim zemljama da obezbijedi unosne ugovore u rudarstvu. Podsekretar američkog državnog sekretara Viktorija Nuland rekla je u januaru da kompanija koristi svoj pristup zlatu i drugim resursima u Africi za finansiranje operacija u Ukrajini.
Neki ruski mediji navode da je Vagner umiješan u ubistvo trojice ruskih novinara u Centralnoafričkoj Republici 2018. koji su istraživali aktivnosti grupe. Ubistva su ostala neriješena.
Zašto je Vagner optužen za kršenje ljudskih prava?
Zapadne zemlje i stručnjaci Ujedinjenih nacija optužili su Vagnerove plaćenike za kršenje ljudskih prava širom Afrike, uključujući Centralnoafričku Republiku, Libiju i Mali.
Evropska unija je 2021. optužila grupu za “ozbiljna kršenja ljudskih prava, uključujući mučenje i vansudska, pogubljenja po kratkom postupku ili proizvoljna pogubljenja i ubistva” i za sprovođenje destabilizujućih aktivnosti” u Centralnoafričkoj Republici, Libiji, Siriji i Ukrajini.
Pojavilo se nekoliko video snimaka koji navodno pokazuju neke od aktivnosti koje su doprinijele Vagnerovoj strašnoj reputaciji.
Na video snimku iz 2017. godine prikazana je grupa naoružanih ljudi, navodno Vagnerovih saradnika, kako muče Sirijca i tuku ga na smrt maljem pre nego što su unakazili i spalili njegovo telo. Ruske vlasti ignorisale su zahtjeve medija i aktivista za ljudska prava da se sprovede istraga.
Godine 2022. pojavio se drugi video koji prikazuje navodnog bivšeg Vagnerovog plaćenika koji je pretučen na smrt maljem nakon što je navodno pobjegao na ukrajinsku stranu i bio vraćen. Uprkos negodovanju javnosti i zahtjevima za istragom, do nje nije došlo, prenosi Kurir.
