Pune razmjere razaranja prouzrokovanih dvostrukim zemljotresima magnitude 7,8 i 7,5, koji su pogodili južnu Tursku i sjevernu Siriju 6. februara još nisu poznate, a zasad se zna da raste broj smrtnih slučajeva koji je u te dvije zemlje premašio 11.000, kao i da je oštećeno najmanje oko 6.000 zgrada, prenio je Ekonomist.
Stručnjak za zemljotrese Ovgun Ahmet Ercan procjenjuje da bi 180.000 ili više ljudi moglo biti zarobljeno ispod ruševina, od kojih su vjerovatno skoro svi mrtvi, prenosi Tanjug.
Turski predsjednik Redžep Tajip Erdogan proglasio je vanredno stanje u deset provincija koje su potresli zemljotresi, a u njima živi 13 miliona ljudi.
U regiji pogođenoj katastrofom na jugu Turske nalazi se i Adana, grad sa 1,8 miliona stanovnika, u kojem su nebrojeni stambeni blokovi sravnjeni sa zemljom.
Jugoistočno odatle na oko 100 kilometara prizori su još apokaliptičniji, naročito u Iskenderunu, gradu na obali Sredozemnog mora, gde vatra guta jedan za drugim brodski kontejner u gradskoj luci i puni okolne planine crnim dimom, a vatrogasaca nema nigde.
Katastrofalno stanje je i u još južnijoj Antakiji, mjestu od 400.000 ljudi, u kojem praktično sve zgrade uništene, dok su leševi izvučeni iz ruševina, umotani u tepisone ili ćebad, nanizani duž glavne saobraćajnice, pored povrijeđenih, koji čekajući hitnu pomoć.
Aerodrom u blizini tog mjesta zatvoren je zbog oštećenja piste.
S druge strane, u Siriji najviše stradalih ima u Idlibu, provinciji koju drže pobunjenici na sjeverozapadu, kao i u oblasti pod kontrolom režima Bašara al-Asada.
Ujedinjene nacije kažu da su na sjeverozapadu najmanje 224 zgrade uništene, dok ih je 325 oštećeno, a konačni broj vjerovatno će biti mnogo veći.
Većina ljudi u Idlibu je raseljena iz drugih oblasti u Siriji i živi u šatorima ili improvizovanim kućama, a očevici kažu da je zemljotres pogodio čitava sela.
Bijeli šlemovi, grupa civilne odbrane koja radi u pomenutoj oblasti, bili su nažalost dobro pripremljeni da reaguju, jer su proveli godine iskopavajući ljude iz ruševina tokom višegodišnjeg rata u Siriji.
Međutim, njih je veoma malo, možda oko 3.000 dobrovoljaca u regionu od više od četiri miliona ljudi.
Turska vojska, koja ima male baze širom Idliba, poslala je spasilačke timove, ali će podrška spolja vjerovatno sporo stizati, kako zbog toga što region kontrolišu pobunjeničke grupe, tako i zato što je do njega teško doći, a oko 2,7 miliona ljudi u pokrajini oslanja se na međunarodnu pomoć koja se transportuje preko granice.
UN su 7. februara objavile da je prekogranična pomoć zaustavljena i nije jasno kada bi to moglo da se nastavi, pa će to usporiti sve napore za ublažavanje zemljotresa, računajući nestašicu hrane, lijekova i drugih osnovnih dobara za milione ljudi.
Ništa bolja situacija nije ni na teritoriji pod kontrolom režima, ali se čini da je najgor u Alepu, drugom najvećem gradu u Siriji, ali je takođe velika šteta u Hami, provinciji na jugu, i Latakiji, na obali.
