Srbi iz Hrvatske smatraju da je hrvatska vojna akcija “Oluja” bila genocid i tako bi trebalo da je nazove i Srbija, poručeno je sa današnje konferencije za novinare u Beogradu u organizaciji Udruženja “Zavičaj” i Koordinacije izbjeglih i raseljenih u Srbiji.
Istaknuto je i da je hrvatska vojna akcija “Oluja”, u kojoj je u avgustu 1995. godine protjerano više od 250.000 Srba sa teritorije Republike Srpske Krajine, zločin koji traje i opominje.
Predsjednik Koordinacije izbjeglih i raseljenih u Srbiji Milan Žunić rekao je da je taj genocid sistemski i planski sprovođen od 1991. do 1995. godine, a da je “Oluja” samo kruna i završetak planiranog projekta “Hrvatska bez Srba”, koji datira još iz NDH.
On je istakao da to najuvjerljivije pokazuju brojke Zavoda za statistiku Republike Hrvatske, jer je po popisu stanovništva iz 1991. godine u Hrvatskoj bilo 687.704 Srba, čiji je broj 2001. spao na 201.631.
“Gde to nestade pola miliona Srba za deset godina, i to uglavnom sa kompaktne teritorije na kojoj je taj narod živeo vekovima? Kako se u stručnoj literaturi taj nagli nestanak jednog autohtonog naroda na nekoj teritoriji zove ako ne genocid?”, upitao je Žunić.
Na konferenciji, održanoj povodom 29 godina od pogroma srpskog naroda iz Republike Srpske Krajine, predsjednik Udruženja “Zavičaj” Nenad Abramović podsjetio je da je Republiku Srpsku Krajinu /RSK/ 4. avgusta 1995. godine napalo 220.000 pripadnika hrvatskih snaga i oko 20.000 pripadnika tzv. Armije BiH pod komandom zloglasnog generala Atifa Dudakovića.
Napad je, dodao je, izvršen uz logističku podršku NATO-a, koji je bombardovao radare srpske vojske i prekinuo komunikaciju između srpskih jedinica, a vlast tadašnje SR Jugoslavije nije ni pomišljala da uputi vojnu pomoć RSK.
Abramović je ukazao da je odnos snaga bio 13:1 u korist Hrvata i nije imala nikakvu šansu, tako da je veoma brzo pao Knin, a potom i ostala područja, a Srbi su za nekoliko dana protjerani.
On je istakao da to nije bilo jedino etničko čišćenje Srba u Hrvatskoj, jer su prvo protjerani iz velikih gradova, a potom u zločinačkim akcijama u Zapadnoj Slavoniji, Maslenici i Ravnim Kotarima, u Medačkom džepu, na Miljevačkom platou i u operaciji “Bljesak”.
“Poslije protjerivanja srpskog naroda iz svih ovih krajeva, RSK je napustilo više od 750.000 Srba. Srpska sela su spaljena i opljačkana, imovina uzurpirana, a srpska djeca u Hrvatskoj se pokrštavaju ili ne smiju reći da su Srbi”, naveo je Abramović.
On je istakao da je broj Srba u Hrvatskoj nakon “Oluje” i ostalih zločinačkih akcija pao ispod tri odsto, čime je tadašnji predsjednik Hrvatske Franjo Tuđman sproveo u djelo ideologiju Ante Starčevića, koju je nastavio ustaški poglavnik Ante Pavelić, a glasi da “trećinu Srba treba pobiti, trećinu protjerati, a trećinu pokrstiti”.
Abramović je apelovao da Srpska pravoslavna crkva u crkvenom kalendaru odredi dan mučenika iz “Oluje”, pozvao je i Ministarstvo prosvjete Srbije da u udžbenike uvrsti zločine nad srpskim narodom u RSK, a svaki veći grad i opština u Srbiji da imenuje jednu ulicu po žrtvama “Oluje”.
Predsjednik Udruženja veterana “Crvene beretke” Žika Ivanović naglasio je da će istorijska nepravda koja je zadesila krajiški narod kad-tad biti ispravljena, navodeći da će privremeno okupirana teritorija RSK biti vraćena srpskom narod.
On je pozvao građane Srbija da u što većem broju dođu na sutrašnju centalnu manifestaciju obilježavanja 29 godina od zločinačke akcije “Oluje” u Loznici i time odaju počast žrtvama, kao i da u nedjelju, 4. avgusta, prisustvuju parastosu u Crkvi Svetog Marka u Beogradu.
Komesar za izbjeglice i migracije Srbije Nataša Stanisavljević istakla je da je 4. avgusta 1995. godine počeo pogrom srpskog naroda u Hrvatskoj, a da njegove posljedice osjeća i danas.
Prema njenim riječima, status izbjeglice u Srbiji ima 24.862 ljudi, od kojih su 17.052 iz Hrvatske, a 7.810 iz BiH, dok stambeno rješenje još čeka oko 8.000 izbjegličkih porodica.
“Sećanje na pogrom iz avgusta 1995. godine nije samo podsećanje na tragične događaje iz prošlosti, već i na one koji još traju. Naša obaveza prema žrtvama je da ih nikada ne zaboravimo i da se borimo za istinu”, zaključila je Stanisavljevićeva.
