On je u analizi koju je sačinio ukazao na nekoliko slučajeva gdje je u bolnici „Tolisa“ u Orašju navedeno da je uzrok smrti nepoznat i da se pretpostavlja da je nastupila nasilno, dodajući da je „neko, vjerovatno, ovlaš izvršio pregled“.
On je naveo da se u medicinskoj dokumentaciji koju je analizirao najviše spominju eksplozivne povrede glave, prostrelne rane trbuha, potkoljenica, nadlaktica, slomljenih rebara, nagnječenja moždanog tkiva, povrede grudnog koša, opekotine.
Osim toga, za pojedine preminule srpske logoraše, Karan je naglasio da, osim anamneze pacijenta, u spisu koji je dobio nema medicinske dokumentacije, zbog čega se ne može izjasniti o načinu nanošenja povreda.
Tokom indirektnog ispitivanja odbrane optuženih, vještak je izjavio da sve što mu se dostavi u spisu smatra validnim.
On je ponovio da u mnogim slučajevima nisu navedeni uzroci smrti, da o tome nema dokumentacije i da nije mogao da utvrdi uzrok smrti.
Za zločine u Orašju optuženi su general HVO-a Đuro Matuzović, Ivo i Tado Oršolić, Marko Dominković, Joso Nedić, Marko Blažanović, Mato i Anto Živković, Stjepo Đurić i Mirko Jurić. Prema optužnici, oni su zločine počinili kao pripadnici komandnih struktura HVO-a i policije u Orašju, te pripadnici vojne policije.
Na teret im je stavljen progon srpskog stanovništva, i to ubistvima, zatvaranjem ili drugim teškim oduzimanjem slobode, mučenjima, silovanjima i drugim nečovječnim djelima.
Matuzović, Živković i Đurić optuženi su i da su, zajedno sa njima poznatim pripadnicima vojne policije HVO-a, u šupi u Donjoj Mahali i u logoru u osnovnoj školi u tom mjestu, učestvovali u ubistvima, mučenju i nečovječnom postupanju prema ratnim zarobljenicima.
Suđenje se nastavlja 2. marta.
