Središte postavke čine tekstovi posvećeni žrtvama genocida koji je nad pripadnicima srpskog naroda sprovela Nezavisna Država Hrvatska.
Poseban akcenat stavljen je na sisteme koncentracionih i logora smrti, kao i na najbrutalnija i najmasovnija gubilišta poput Jadovna, Velebita, Gospića, Gline, Prebilovaca, Jasenovca, Stare Gradiške, Siska, Gornje Rijeke, Đakova i brojna druga, navodi se u saopštenju.
– Znatan dio predstavljenog tekstualnog, istorijskog i vizuelnog materijala odnosi se na stradanje srpske djece u hrvatskim logorima smrti, posebno imajući u vidu da je Nezavisna Država Hrvatska bila jedina državna tvorevina u Evropi koja je tokom trajanja Drugog svjetskog rata svojevoljno i samostalno na svojoj teritoriji uspostavljala logore smrti za djecu. Takođe, autori postavke pažnju su usredsredili i na zastrašujuću činjenicu da je NDH, pored nacističke Njemačke, bila jedina državna tvorevina u Evropi koja je osnivala sopstvene logore smrti, dok su sve druge okupirane zemlje predstavljale prostor na kome su nacisti osnivali svoje logore smrti – ističu iz Muzeja.
Autorski tim postavke dužnu pažnju posvetio je i ulozi velikog broja pripadnika klira Rimokatoličke crkve u Hrvatskoj u kontekstu osmišljavanja i sprovođenja genocida nad pripadnicima srpskog naroda, navodi se u saopštenju.
Autori postavke su istoričari Jasmina Tutunović Trifunov, viši kustos u Muzeju žrtava genocida, i Gavro Burazor, kustos u Muzeju žrtava genocida.
