Sada su genomska istraživanja otkrila jasnu vezu između gena za podgrupu A1 i ranog početka moždanog udara.
Istraživači su prikupili podatke iz 48 genetskih studija, koje su uključivale otprilike 17.000 ljudi sa moždanim udarom i gotovo 600.000 osoba iz kontrolne skupine bez moždanog udara. Svi učesnici su bili starosti između 18 i 59 godina.
Istraživanje cijelog genoma otkrilo je dvije lokacije snažno povezane sa ranijim rizikom od moždanog udara. Jedan se poklopio sa mjestom gdje se nalaze geni za krvnu grupu. Druga analiza specifičnih tipova gena krvne grupe, zatim je otkrila da su ljudi čiji je genom kodiran za varijaciju A grupe imali 16 odsto veće šanse za moždani udar prije 60. godine, u poređenju sa populacijom drugih krvnih grupa. Za one sa genom za skupinu O1 rizik je bio manji za 12 odsto.
Dodatni rizik
Istraživači, međutim, napominju da je dodatni rizik od moždanog udara kod ljudi sa krvnom grupom A mali, tako da nema potrebe za dodatnim oprezom.
“Još uvijek ne znamo zašto bi krvna grupa A predstavljala veći rizik, ali to vjerovatno ima veze s faktorima zgrušavanja krvi poput trombocita i ćelija koje oblažu krvne sudove, kao i drugih cirkulirajućih proteina, koji svi igraju ulogu u razvoju krvnih ugrušaka”, kaže stariji autor i vaskularni neurolog Steven Kitner sa Univerziteta Merilend.
Dok se nalazi studije mogu činiti alarmantnim, ta krvna grupa može da promijeni rizik od ranog moždanog udara. Svake godine u SAD-u nešto manje od 800.000 osoba doživi moždani udar. Većina ovih događaja, oko tri od svaka četiri, događa se kod ljudi starijih od 65 godina, sa tim da se rizici udvostručuju svakog decenije nakon 55. godine. Takođe, ljudi uključeni u studiju živjeli su u Sjevernoj Americi, Evropi, Japanu, Pakistanu i Australiji, a ljudi neevropskog porijekla činili su samo 35 posto učesnika.
Nova istraživanja od pomoći
Buduće studije s raznolikijim uzorkom mogle bi da pomognu u razjašnjavanju značaja rezultata.
“Jasno je da nam je potrebno više naknadnih studija kako bismo razjasnili mehanizme povećanog rizika od moždanog udara”, kaže Kittner.
Još jedno ključno otkriće studije došlo je poređenjem ljudi koji su imali moždani udar prije 60. godine života s onima koji su imali moždani udar nakon 60. godine. Za ovo su istraživači koristili skup podataka od oko 9.300 ljudi starijih od 60 godina koji su imali moždani udar i oko 25.000 osoba iz kontrolne grupe starijih od 60 godina koje nisu imale moždani udar. Otkrili su da je povećani rizik od moždanog udara u krvnoj grupi A postao beznačajan u skupini s kasnim početkom moždanog udara, što sugeriše da moždani udari koji se dogode u ranoj dobi mogu imati drugačiji mehanizam u poređenju s onima koji se dogode kasnije.
Moždani udar kod mlađih ljudi manje je vjerovatno da će biti uzrokovan nakupljanjem masnih naslaga u arterijama (proces koji se naziva ateroskleroza), a veća je vjerovatnoća da će biti uzrokovan faktorima koji imaju veze sa stvaranjem ugrušaka, kažu autori.
Studija je takođe otkrila da ljudi s krvnom grupom B imaju oko 11 odsto veću vjerovatnoću da će doživjeti moždani udar u poređenju s kontrolnom grupom bez moždanog udara, bez obzira na njihovu starost. Prethodne studije pokazuju da je dio genoma koji kodira krvnu grupu, nazvan “ABO lokus”, povezan s kalcifikacijom koronarne arterije, koja ograničava protok krvi i srčanim udarom. Genetski slijed za krvne grupe A i B takođe je povezan s nešto većim rizikom od krvnih ugrušaka u venama, što se naziva venska tromboza, piše Science Alert.